สุขสบายใจกาย

“ผมทำนามาตั้งแต่สมัยพ่อแม่ ทำกันมาแบบไหนก็ทำแบบนั้น
จนรู้สึกว่าทำนาไปก็เท่านั้นไม่ได้อะไรชัดเจน
ปลูกมาทั้งปี เมื่อเก็บเกี่ยว ขายได้น้อยนิด ถามตัวเองว่า ได้แค่นี้เองหรือ
ท้อนะ … แต่ ! ไม่ถอย … เพราะเราเลือกแล้ว และตั้งใจทำให้สุด ๆ ไปเลย

โดย … ตั้งโจทย์ใหม่ว่า … เราจะสร้างคุณค่าเพิ่มบนที่ดิน 8 ไร่ ของเราได้อย่างไร ปลูกอะไรได้บ้าง ถ้าไม่ใช่ข้าว

แล้วก็ได้เวลาปรับเปลี่ยน … ปลูกพืชไร่พืชสวนคั่นระหว่างคันนาซะเลย

ผมไม่อยากปล่อยในความคิดว่าทำนาแล้วไม่ได้อะไรฝังอยู่ในจิตใจ ให้ความคิดนี้ตายไป หลังจากได้เห็นพืชผลของนาและสวน รูปแบบใหม่ของผม มันรู้สึกดีมากครับ

ผมไม่รู้นะว่า การประสบความสำเร็จของแต่ละคนเป็นยังไง แต่สำหรับผมเมื่อเรารู้สึกว่าถึงจุดที่ “พอ” นั่นแหละ คือผมสำเร็จแล้ว

ผมทำเกษตรแบบอินทรีย์ … ผลที่ได้จึงไม่เร็วเท่าการใช้สารเคมี หลายคนจึงทักท้วง บางคนก็ว่า ช้า ไม่ทันกิน บางคนก็ว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ แต่เราจะเห็นผลมันไปตลอดเป็นระยะยาว ผืนดินก็คงคุณภาพความสมบูรณ์ ผลผลิตงอกงาม ปลอดภัยสำหรับทุกชีวิต

สำหรับผมตอนนี้ พูดได้แบบเสียงดัง ๆ เลยว่า …
ตัดสินใจถูก เพราะชีวิตพลิกขึ้นอยู่ในจุดที่สุขใจสุขกาย

ทำมาประมาณ 2 ปีแล้ว ปลูกกล้วย ตะไคร้ ไผ่ เลี้ยงหมู เลี้ยงกบ
เลี้ยงปลาหมอ ปลาตะเพียน 4-6 เดือนก็ขายได้แล้ว
เวลาขาย ก็ขับรถไปขายตามหมู่บ้าน และก็ที่ตลาดนัด
รายได้เลี้ยงตัวเอง ดูแลครอบครัวได้

ผมชวนเพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่กำลังอ่านบทความนี้อยู่
กลับบ้านด้วยกันนะครับ (ถ้าอยากใช้ชีวิตในวิถีเรียบง่ายและใจที่บ้านเรา)
ได้อยู่ใกล้คนในครอบครัวทุกวัน ได้ลงมือทำในสิ่งที่เราเลือก และได้ควบคุมเอง
อย่ากังวลสงสัยในตัวเองว่าเราจะทำได้หรือไม่ ถามหัวใจให้แน่ ถ้าได้คำตอบว่า ‘อยาก’ ก็ลุยเลย แล้วเดี๋ยวความสุขที่แท้จริง ก็ค่อย ๆ ตามมาเอง”

สมชาย ภูตอง
คนกล้าคืนถิ่น อ. ดอนจาน จ. กาฬสินธุ์