“พี่รัฐ” ณปภัช ธินันชัย
คนกล้าคืนถิ่น จากอำเภอพาน จังหวัดเชียงราย มีชีวิตตามรูปแบบระบบทุนนิยมที่เหมือนกับคนทั่วไปในสังคม เริ่มตั้งแต่เกิดมาในครอบครัว เข้าโรงเรียน สอบเข้ามหาวิทยาลัย เรียนจบ เข้าทำงาน แต่งงาน สองแรงสามี-ภรรยาแข็งขัน ขยันทำมาหากิน ฟังดูแล้วก็เหมือนจะไม่มีอะไรที่น่าจะเป็นปัญหาให้กับครอบครัวของเธอ แต่…….อะไร ๆ ที่มันไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา มันก็สร้างความอึดอัดให้กับเราได้เช่นกัน
ตำแหน่งสูง เงินสูง ภาระสูง เครียดสูง
ในงานเดิมพี่รัฐได้พิสูจน์ความสามารถจนได้รับการยอมรับและก้าวขึ้นสู่ระดับ “หัวหน้า” ได้อย่างสง่างาม คนในครอบครัวต่างชื่นชม ยินดีกับความเจริญรุ่งเรือง ก้าวหน้า ในอาชีพการงานของเธอ
แต่ … เมื่อตำแหน่งสูงขึ้น เงินเดือนสูงขึ้น แน่นอนภาระก็เพิ่มสูงขึ้นเป็นเงาตามตัว งานหนัก เข้าสู่ภาวะเครียด ส่งผลให้คนรอบข้างไม่มีความสุขไปด้วย … พี่รัฐกับสามีจึงหาทางออก
ข้อสรุป สำหรับการเริ่มต้นใหม่
ด้วยที่พี่รัฐมีสายเลือกเกษตรกรจากพ่ออย่างเต็มเปี่ยม จึงได้ข้อสรุปว่า จะทำการเกษตร แต่คงจะไม่ใช่เกษตรที่หนักเหมือนกับพ่อและแม่ ต้องเป็นการทำเกษตรที่อยู่ในโลกปัจจุบันได้อย่างมีความสุข และวันหนึ่งพี่รัฐก็ได้รู้จักกับโครงการ “คนกล้าคืนถิ่น” และสมัครเข้าร่วมโครงการทันทีโดยไม่ลังเล และมุ่งมั่นที่จะเป็นคนกล้าตัวจริง
สิ่งที่ได้จากโครงการคนกล้าคืนถิ่น
ได้พบเพื่อนใหม่ โลกใหม่ ทุกคนมีความสุขและเป็นมิตร และสิ่งสำคัญที่ได้คือได้เข้าใจใน “วิถีแห่งความพอเพียง” ที่ไม่ตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ฟุ่มเฟือย พอเพียงกับวิถีชีวิตของเรา ไม่ทำงานหนักเกินตัว ไม่ขี้เกียจ รู้จักเอื้อเฟื้อและแบ่งปัน
หลังผ่านการอบรม พี่รัฐเริ่มงานทันที … ปรับที่ดิน ปลูกมะนาวในวงบ่อซีเมนต์ และปลูกพืชสวนครัวอื่น ๆ ตามแนวพระราชดำริวิถีเกษตรพอเพียง
อุปสรรคก็มีมา
อุปสรรคที่ 1 เพราะลาออกจากงานประจำ เสียงชื่นชมกลายเป็นเสียงหัวเราะเยาะ และคำนินทา พี่รัฐก็เก็บไว้เป็นแรงผลักดันให้ฮึดสู้
อุปสรรคที่ 2 สภาพดินที่ไม่เอื้ออำนวย จึงต้องศึกษาเพิ่มเติมแต่โชคดีที่พ่อเป็น “หมอดิน” จึงได้พ่อช่วยสอน และศึกษาเพิ่มเติมจาก google และ youtube
และปัญหาอื่น ๆ
เหตุผลที่ก้าวผ่าน
พี่รัฐก้าวผ่านอุปสรรคได้โดย การเรียนรู้ ตั้งเป้าหมาย อดทน เพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นว่าวิถีที่เลือกนี้ตอบโจทย์ความต้องการของชีวิตมนุษย์เราได้จริง ๆ เพราะเป็นวิถีแห่งการเข้าใจในธรรมชาติ วิถีแห่งการพึ่งพาซึ่งกันและกันของมนุษย์ พืช และสัตว์ เป็นวิถีแห่งความสุขอย่างแท้จริง
ผลเป็นรูปธรรม
“สวนมะนาว เมืองพาน” และกำลังต่อยอดเกี่ยวกับบ่อเลี้ยงกุ้ง มีสวนผักที่ปลูกไว้สำหรับกินกันในครอบครัวเรียกได้ว่ามีแหล่งอาหารที่สร้างไว้กินได้ทั้งชีวิต มียารักษาโรคชั้นดี ทั้งกายและจิตใจ ส่วนเครื่องนุ่งห่มนั้น ในทางร่างกายมีอยู่แล้ว ใช้เงินจากการขายผลผลิตที่เกิดจากดิน จากน้ำ และอากาศ เพื่อซื้อมาใช้สอย และเครื่องนุ่งห่มทางใจ คือ ครอบครัว และเพื่อน ๆ คนกล้าคืนถิ่น ที่คอยให้กำลังใจ แนะนำ ช่วยเหลือกันมาตลอด
ใครอยากได้ปัจจัย 4 ที่สมบูรณ์แบบอย่างพี่รัฐ พี่รัฐบอกเลยว่า โครงการ คนกล้าคืนถิ่น มีให้คุณเสมอ วิถีแห่งความสุขยังรอคุณอยู่ ที่ เฟสบุ๊ค แฟนเพจ คนกล้าคืนถิ่น